Over ons

Het begon allemaal rond mijn 14^e levensjaar toen mijn vader op het fantastische idee kwam dat ik maar duiven moest gaan houden. Een hok werd gebouwd en de eerste duiven kwamen van mijn  ooms, de Gebroeders Gnodde en Teun Wakker. Alhoewel ik toen weinig zin in het verzorgen van de duiven had, wel meteen aangegeven dat als ik dan duiven moest verzorgen ik toch wel lid van een vereniging wilde worden en met de duiven mee wilde vliegen.

Zo geschiede het dat ik op een zaterdagavond in November 1990 naar het duivengebouw van PV Tot Weeerziens toeging en me als lid aangemeld heb bij Hein Ras.

In het jaar 1991 werd door mijn vader nog een jonge duivenhok gebouwd, zodat ik met de jonge duiven voor het eerst kon meevliegen. De eerste wedvlucht die ik meedeed was ik zelf niet eens op het hok, maar heeft mijn oom voor me ingekorfd en de duiven opgewacht, aangezien ik zelf lekker op vakantie was (en om eerlijk te zijn konden de duiven me toen nog niet echt bekoren).

De eerste vlucht was trouwens ook geen succes van de ruim 20 ingekorfde duiven kwamen er maar zes terug op het hok, echter deze zes duiven pakten de draad aardig op en met deze 6 jonge duiven eindigde ik bij de eerste vijf hokkampioenen in de vereniging (tegen ruim 50 vliegende hokken).

Het jaar erop in 1992 werd de eerste vlucht begonnen met de 4^e plek in de vereniging en de tweede vlucht vloog de “850” de eerste en was ik verkocht (de 3^e vlucht ging ik er trouwens helemaal onderdoor, maar toen was ik al gepakt door het virus).

In 1993 werd voor het eerst geprobeerd om met weduwnaars te vliegen, maar dat spelletje lag me niet zo goed, echter toch doorgezet en uiteindelijk veel geleerd, waarna het in 1994 vanaf de start redelijk goed ging en het elke week stuivertje wisselen was met Meindert Hakvoort en Combinatie J. Post & zonen voor het oude duivenkampioenschap en werd de mooiste eendaagse fondvlucht vanuit Bourges met ruime voorsprong gewonnen door de NL93-1851009 een hele mooie blauwband doffer verkregen van de nestor in de Urker duivensport K.L. Kramer.

In de zomer van 1994 werd besloten om de zaken serieuzer aan te pakken, te beginnen met de bouw van een 20 meter lang zolderhok op de winkelopslag van mijn vader en de combinatie aan te gaan met Geert van Urk. Het jaar 1995 werd voornamelijk gebruikt om het zolderhok te bouwen en tussendoor werd er ook nog met duiven gespeeld, echter met wisselende resultaten.

De jaren daarna was het presteren op de zolderhokken zeer wisselvallig, de ene week een mooie vroege prijs, de andere week laat en om eerlijk te zijn kregen we het hok nooit echt goed.

Dit was ook voor Geert van Urk een tegenvaller zodat de combinatie na 2 seizoenen al ontbonden werd.

Daar ik in 2002 het steeds drukker kreeg op mijn werk en ook steeds vaker naar het buitenland moest, was ik aan het kijken naar een compagnon in de duivensport en in 2004 werd de combinatie De Boer – Wakker een feit. Eind 2003 hebben we een tweedehands hok gekocht in Swifterbant, gedurende de winter van 2004 opgeknapt en in het voorjaar van 2004 geplaatst op het perceel waar mijn nieuwe woning gebouwd zou worden. Alhoewel de jonge duiven aan de jonge kant waren zijn we hiermee gaan spelen op de jonge duivenvluchten en op de laatste jonge duivenvlucht wonnen we de 1^e en de 3^e prijs in de vereniging. Beide jonge duiven kwamen tegelijkertijd aan, echter één jong ging nog even wat drinken in de goot. Deze laatste, de 04-151, werd later een van de betere duiven op het hok en was een kleinzoon van de “404” van J.Post en Zonen aan vaderskant en van de “48” van Peter van de Merwe aan moederskant (in 2002 en latere jaren een aantal duiven van Peter verkregen die zeer goed pakten met onze stam duiven die opgebouwd was met duiven van J. Post en Zonen en mijn ooms, de Gebroeders Gnodde en Teun Wakker). 

Aangezien ik het zelf steeds drukker kreeg en Klaas de Boer ook, moesten we steeds vaker een beroep doen op een groot aantal mensen en met name Hennie (de vrouw van Klaas), neef Johan, mijn vader en moeder, mijn zwagers Hendrik en Hendrikus om de duiven te verzorgen. Dit kwam de prestaties natuurlijk niet ten goede, alhoewel er toch een leuk aantal prestaties werd neergezet en vooral op de vitesse, midfond en natourvluchten deden onze duiven het redelijk goed.

In 2012 besloten om een nieuw stenen hok te laten plaatsten, een hok waar de jonge duiven in de afdelingen op de begane grond geplaatst werden en de oude duiven op de bovenverdieping. Eind januari 2013 werd het hok opgeleverd, waarna het nog volledig ingetimmerd moest worden. Aangezien dit in de avonduren en op zaterdag moest gebeuren en ik nog steeds om de week voor het werk in het buitenland vertoefde, schoot dit niet op en uiteindelijk konden de duiven pas half maart in het hok geplaatst en gekoppeld worden.

De eerste echte prestatie op dit hok werd gevlogen op Bordeaux ZLU met de “903” die zich s’morgens om 05:20:15 melde en de 39^e Internationaal Bordeaux vloog. Een ware belevenis!

In 2014 konden we leuk meedraaien op de dagfond en hadden we een aantal duiven die het zeer goed deden op zowel de dagfond als voor Generaal lang en eindigden we als:

                               10^e Nationaal Duifkampioen Dagfond met de 09-2086687                            

                               1^e Duifkampioen Generaal-lang met de 09-1721182

In 2011 werd de overstap gemaakt naar de jongste vereniging PV Flevoland en gedurende het jaar 2012 uitgedaagd om ook eens in te korven op “echte vluchten” in plaats van de gebruikelijke “rondjes om de kerk”, dus zodoende besloten om 2 duiven in te korven op Perpignan met als resultaat een 1^e en 7^e in het inkorfcentrum. Dit heeft geresulteerd, ook vanwege mijn vele afwezigheid, om het vizier meer te richten op de ZLU vluchten en daarom in de jaren erna gericht op zoek gegaan naar fondduiven die het zware werk aan zouden kunnen. In eerste instantie een aantal (late) jonge duiven en deze eerst uit laten groeien (wat ik altijd doe), waarna ik ze 1,5 jaar later voor het eerst koppel. In 2016 hadden we zodoende een mooi koppel jonge duiven om de strijd aan te gaan, echter kreeg ik ook de mogelijkheid in het najaar om naar een boerderij bij Tollebeek te verhuizen, wat ik heb gedaan.

In 2017 wel geprobeerd vanaf 2 hokken mee te vliegen, vanuit Urk op de programma en overnachtvluchten en vanuit Tollebeek met de jonge duiven, dit met wisselend succes.

In Tollebeek werd ik met een nieuw fenomeen geconfronteerd, de slechtvalk en havik. Waar ik op Urk ook wel eens last had van de roofvogel, kreeg ik hier bij tijd en wijle het gevoel dat ik een McDrive was waar de roofvogels dagelijks 1-2 jonge duiven kwamen ophalen. Dit bleef zo doorgaan tot mei 2018, echter gelukkig bleken sommige tips te werken en sindsdien is er nog wel zo af en toe een duifje gepakt, maar niet meer dagelijks gelukkig.

De jonge duiven deden het voor ons begrip prima en we mochten een mooie ploeg duiven overhouden. Ook de jaarlingen (laten van 2017) deden het op de natour naar behoren, dus we kijken uit naar seizoen 2019.

Maar we zijn wel zo realistisch dat de het jaar 2019 te vroeg komt om met de fondduiven echt uit te blinken (aangezien de meesten jaarlingen zijn en we ons richten op de ZLU, voor ons >1000 kilometer), maar hopelijk kunnen we op Agen of Narbonne een leuke prestatie neer zetten.